Kiçik yaşda valideyn itirmək, xüsusən anasız qalmaq bir
qız uşağını hansı həyata məhkum edə bilər? Müəllif bu sualın
mümkün cavablarından birini təsəvvüründə canlandırır. O,
Dəmətin böyüməsini, yetkinləşməsini bütün həyati detalları
ilə təsvir edir. Bir tərəfdə xaraktercə başqalarından fərqlənən
dayı, o biri tərəfdə nəvəsi ilə maraqlanmayan nənə... Nənənin
ölümündən sonra isə qadınsız ev... Dəmət həyatla dil tapmağa
çalışır, lakin bacarmır. Onun daxili dialoqları ilə tanış olduq-
ca susmasına haqq qazandırırıq. İnsanlar bu düşüncələri başa
düşməyə qadir deyillər. Qızcığaz yalnız başqalarını dinləyərək
dünyanı dərk etməyə çalışır. Ən ağır anlarda tək bir təsəllisi var:
onu dənizin dərinliyinə qaçırıb aparan qayığı... Yəni anasının
itkin qucağı...
Müəllif kiçik yaşlarında ikən valideynləri avtomobil qəza-
sına düşür. Onlar həlak olsaydılar övladlarını necə bir həyat
gözləyərdi? Roman bu sualın cavabıdır. Öz sözləri ilə desək,
müəllifin “başqa bir həyat hekayəsi”dir.